Różne odcienie radości

                    GDZIE JEST RADOŚĆ?

Potrafimy przeżywać radość, jeśli potrafimy być wdzięczni za to co mamy. Jeśli widzimy swoje życie jako dar i utrzymujemy dziecięcą umiejętność cieszenia się światem. Radość potrzebna nam jest aby zrównoważyć trudne doświadczenia. Jesteśmy tak skonstruowani, że dużo łatwiej nam zamartwiać się niż cieszyć. Życie jest bowiem nieprzewidywalne, stawia przed nami trudne wyzwania, czasem jest brutalne no i towarzyszy mu nieuchronna śmierć.Wszystko to może przytłoczyć.Wyzwaniem dorosłego  jest zobaczyć życie takim jakie jest. Bez iluzji. I dalej widzieć w nim wartość. Dane nam w nim szanse i możliwości. Żeby otworzyć się na radość, trzeba zrezygnować przede wszystkim z iluzji, że możemy życie kontrolować. Dopóki je kontrolujemy, zdarzenia, które nie są po naszej myśli odbieramy jak porażki. Jeśli oczekujemy wciąż więcej
i więcej a tego nie otrzymujemy, jesteśmy sfrustrowani, rozczarowani i nie dostrzegamy tego co jest w nim wartościowe. Możemy jednak kształtować nasze życie na wiele sposobów 
i pomnażać radość z tego, że żyjemy. Zdolność do radości, cieszenia się małymi rzeczami, dostrzegania piękna wokół siebie, otwierania się na dobre uczucia swoje i innych buduje człowieka, któremu jest dobrze ze sobą i z którymi chcą być inni.

Pierwszymi nauczycielami radości są rodzice. Przeżywanie radości wspólnie z rodzicami to wielkie gratka dla dziecka. Może to być wspólna zabawa na placu zabaw, gry planszowe, rozmowy, zabawy słowne, wyprawy na łono natury, wspólne śpiewanie i taniec. Rodzice dający dostęp do swojej spontaniczności uczą dzieci jak dostarczać sobie i innym radości, jak cieszyć się życiem, jak reagować na to, co daje przyjemność a co jest na wyciągnięcie ręki.

Współczesna kultura masowa pokazuje radość wyłącznie jako reakcję na posiadanie dóbr materialnych. Zdolność cieszenia się jest jednak wewnętrzną predyspozycją.Ci co ją posiadają, potrafią się cieszyć nawet wtedy gdy mają niewiele. 

Radość czysta i spontaniczna jest znana każdemu z nas. Wystarczy sobie przypomnieć czas, kiedy byliśmy dzieckiem. Radość przeżywana przez dziecko to żywe,obejmujące całe ciało uczucie,wynikające ze spontanicznego zachwytu nad światem.Żywotność i energia mogą swobodnie przepływać przez dziecięce ciało, ponieważ nie ma jeszcze w nim tak wielu napięć wynikających z lęku i nieodreagowanych trudnych emocji, jak w ciele dorosłego.

Co sprawia Ci radość? Potrafisz wymienić 5 rzeczy? Czego co sprawia Ci radość od dawna nie robiłeś? Może warto DZISIAJ spróbować.

ŹRÓDŁO: Radość - bilet do nieba, M.Goryniak. Charaktery, 2013

5 strategii wpływających na nasz dobrostan - strategia 2 - aktywność fizyczna

        W ZDROWYM CIELE ZDROWY DUCH

   Aktywność fizyczna nie tylko pozytywnie działa na naszą sylwetkę.

Wpływa również na naszą psychikę - zdecydowanie poprawia nastrój. Jeśli po stresującym dniu decydujemy się na trening - bieganie, szybki spacer, ćwiczenia gimnastyczne - to po wysiłku czujemy zdecydowaną poprawę samopoczucia. Zazwyczaj już po pięciu minutach umiarkowanych ćwiczeń nasz nastrój poprawia się. Niektóre badania pokazują również, że ćwiczenia fizyczne mogą łagodzić wieloletnią depresję.

Ludzie aktywni są mniej podatni na depresję niż osoby prowadzące siedzący tryb życia czy te, które zrezygnowały 

z treningu. Naukowcy odkrywają, że ćwiczenia pomagają leczyć również stany lękowe i skutecznie im zapobiegać. Gdy jesteśmy przestraszeni czy czujemy się zagrożeni, nasz system nerwowy natychmiast uruchamia reakcję "walcz albo uciekaj". Pojawia się ciąg gwałtownych odczuć fizycznych : wzmożone wydzielanie potu, zawroty głowy i przyspieszone bicie serca. Regularne treningi mogą sprawić, że "lękowe" osoby nie wpadną w panikę, nawet odczuwając fizyczne oznaki reakcji "walcz lub uciekaj". Po intensywnym treningu ciało wysyła sygnały niemal identyczne z tą reakcją, takie jak wzmożone pocenie czy szybsze bicie serca.

Ćwiczenia w wielu aspektach przypominają terapeutyczną technikę ekspozycji (przebywanie w sytuacji wywołującej lęk). Ludzie uczą się łączyć sygnały płynące z ciała z bezpieczeństwem zamiast z zagrożeniem.

Stymulowanie mózgu

Niektórzy naukowcy przypuszczają, że ćwiczenia łagodzą chemiczną depresję, ponieważ (podobnie jak antydepresanty) podnoszą poziom serotoniny oraz neurotropowego czynnika pochodzenia mózgowego, który umożliwia wzrost neuronów. 

Istnieją również wyjaśnienia odwołujące się do czynników psychologicznych. Wg nich ćwiczenia mogą mieć korzystny wpływ na podejście do życia osoby z depresją, bo ćwiczenia fizyczne pomagają zaangażować się w wykonywanie czynności, odnaleźć w nich sens i cieszyć się nawet drobnymi osiągnięciami. Aktywność oddziałuje na nasz sposób reagowania na stres. Ćwiczenia i otoczenie stymulujące poznawczo są dla mózgu buforami przyszłych stresorów.

Czemu ćwiczenia przychodzą  nam z takim trudem skoro są tak korzystne? Eksperci przekonują, że osoby rozpoczynające trening powinny zaczynać od ćwiczeń wymagających umiarkowanego wysiłku. Uważają również, że małe zainteresowanie aktywnością wynika z przywiązywania zbyt dużej wagi do jej fizycznych rezultatów: utraty wagi, obniżenia poziomu cholesterolu czy profilaktyki cukrzycy. Na takie jednak efekty trzeba jednak poczekać wiele miesięcy a koncentracja wyłącznie na nich to droga do porażki. Należy więc skupić się na początku na łatwej aktywności i stopniowo ją wydłużać. Ważne jest samo podejmowanie aktywności fizycznej.

Ćwiczenia mogą poprawić nasz nastrój niemal natychmiast - więc mała szansa, aby poprawiać go sobie słodkościami, po zjedzeniu których najczęściej mamy wyrzuty sumienia.

Aktywność fizyczna wpływa również na obniżenie ryzyka wielu chorób, takich jak otyłość, cukrzyca, choroba wieńcowa, choroby układu kostno-stawowego i wiele innych. Jeśli trudno nam wprowadzić nawyk ćwiczeń fizycznych, wybierzmy taki rodzaj aktywności, który sprawia przyjemność. Wtedy wprowadzanie nawyku systematycznej aktywności fizycznej, będzie nasza nagrodą 😀. Do dzieła 😀

Źródło: Terapia FIT - Kirsten Weir, Charaktery, 2013

LEKI Z BOŻEJ APTEKI - MIĘTA PIEPRZOWA

                 MIĘTA PIEPRZOWA - Mentha Piperita

Mięta pieprzowa to powszechnie znana roślina o charakterystycznym zapachu. Służy do przygotowywania smacznej herbaty leczniczej.Pobudza wydzielanie soków trawiennych i żółci.Wzmaga łaknienie.W skurczach żołądka i jelit zwalnia napięcie mięśni.Hamuje nadmierna fermentację.

Mało kto wie, że liście mięty pieprzowej są znakomita przyprawą kuchenną. Już kilka liści potrafi wspaniale urozmaicić smak sałatki owocowej czy sosów mięsnych.Wraz z majerankiem i tymiankiem mięta bardzo uszlachetnia smak faszerowanego indyka.

Jest wykorzystywana do produkcji likierów a także wyrobów kosmetycznych.

Mięta pieprzowa jest bardzo ceniona jako roślina lecznicza. Działa dobrze na żołądek, przewód pokarmowy, łagodzi wzdęcia, podrażnienie trzustki, dolegliwości występujące przy miesiączkowaniu. Zawiera ona olejki lotne, garbniki, gorycze, kwasy organiczne, itp.

Gorzko - aromatyczne zioła, do których zalicza się miętę,wywierają na przewód pokarmowy działanie spotęgowane.Goryczki zaczynają działać poprzez nerwy smakowe jamy ustnej, aromaty zaś ( olejki lotne) dostawszy się do żołądka podrażniają intoreceptory i tym samym dodatkowo, wtórnie nasilają wydzielanie soków trawiennych.Działanie ich na gruczoły trawienne jest dłuższe,odmienne i często silniejsze niż goryczek.

Miętę pieprzową można uprawiać na glebach próchnicznych,wilgotnych.Jest rośliną wieloletnią. Rozmnaża się ją wegetatywnie - wiosną lub jesienią przez podział silniejszych roślin lub z podziemnych rozłogów. Zbiór liści przeprowadza się dwa razy w roku. Miętę pieprzową można również uprawiać w ogródkach przydomowych lub skrzynkach balkonowych.

PRZEPISY WARTE WYPRÓBOWANIA:

MASA DO NADZIEWANIA DROBIU

1 łyżeczka majeranku, 1/2 łyżeczka mięty pieprzowej, 2 ząbki roztartego czosnku, 1 pęczek pokrojonej cebuli dymki, 3 pokrojone liście selera, 1 płaska łyżeczka kminku,czerwona papryka, sól do smaku.

NAPAR MIĘTOWY przeciw dolegliwościom żołądka, jelit 

i trzustki - dwie łyżeczki mieszanki ziołowej, w której skład wchodzi (po 50 g ) mięta pieprzowa, ziele tysiącznika, mięta kędzierzawa, korzeń mniszka lekarskiego oraz łopianu. Zalewamy 500 ml wody

 i doprowadzamy do wrzenia. Po 5-10 minutach przecedzamy

 i pijemy po 1 filiżance rano i wieczorem.

LEKI Z BOŻEJ APTEKI - POKRZYWA

            POKRZYWA - URTICA DIOCA

 

                  

      Pokrzywa to roślina o unikalnym wprost działaniu. Występuje ona nieomal na całym świecie (oprócz strefy tropikalnej), a w Europie znaleźć ją można powszechnie w pobliżu domostw, na przydrożach, na polanach leśnych lub na wysypiskach - zawsze w pobliżu człowieka.

        Od wieków przypisywano pokrzywie empiryczne właściwości odżywcze i regulujące przemianę materii. Zdolność pokrzywy do tamowania krwawienia - wzmożone działanie osiągnąć można w połączeniu z zielem krwawnika - znana była lekarzom z antycznego świata. Dziś badania naukowe potwierdziły, że ta pospolita roślina,tępiona w ogródkach i polach, posiada wszechstronne właściwości lecznicze.Pokrzywa posiada właściwości antybiotyczne,co sprzyja gojeniu się ran i owrzodzeń.Ma także substancje insulinopodobne, dlatego tez napar wodny tej rośliny podawany w umiarkowanych ilościach, znacznie obniża poziom cukru w moczu. 

     Pokrzywa jest także niezwykle bogata w witaminy i sole mineralne, tzw. mikroelementy, posiada ponadto "roślinną sekretynę" (hormony roślinne) rozpuszczalna w wodzie, która pobudza czynności wydzielnicze żołądka, trzustki, wątroby, jelit i wpływa korzystnie na perystaltykę jelit. Doustne przyjmowanie pokrzywy zwiększa zawartość hemoglobiny we krwi i liczbę czerwonych krwinek. Fakt ten potwierdziły liczne obserwacje.

     Odmładzające działanie pokrzywy znane było naszym babkom.Kurację odmładzającą najlepiej przeprowadzać na wiosnę, pijąc przez 3-4 tygodnie 3-4 łyżki soku z młodych pokrzyw codziennie, rozcieńczając go z wodą 1:3.

       Kąpiele pokrzywowe - 200 g suszu na 1 wannę -  są bardzo pomocne przy bólach reumatycznych i zapaleniu korzonków nerwowych.

          Pokrzywa ma także zastosowanie w kuchni. Z młodych liści pokrzywy przyrządza się "szpinak", który zupełnie nie różni się smakiem od tradycyjnego szpinaku.Liście gotuje się ok.2-3 minuty w niewielkiej ilości wody, odcedza i drobno sieka. Do skrojonej cebuli, lekko duszonej na oleju dodaje się masę pokrzywową, wodę w której ją gotowano, 1/4 szklanki mleka i odrobinę otartej gałki muszkatołowej.Gotować ok.5 minut, zdjąć z ognia, dodać drobno pokrojoną zieloną pietruszkę i większy ząbek czosnku, roztarty solą.

       Młode liście pokrzywy mogą być też dodawane do zup. Mają one również zastosowanie jako sałatka wiosenna.Najczęściej bierze się młode liście pokrzywy, mlecza (mniszek lekarski), szczawiu i krwawnika w równych częściach, dodając do tej mieszanki dowolny  sos sałatkowy.

      Wodą, w której moczono pokrzywę skutecznie można tępić robactwo w ogródku, podlewając nią rośliny, zwłaszcza marchew.

      Pokrzywa ma tez zastosowanie w kosmetyce.Płukanie włosów w herbacie pokrzywowej lub nacieranie głowy tinkturą powoduje puszystość włosów i nadaje im piękny połysk. 

Przepis na tinkturę otrzymają osoby, które zostawią komentarz pod tym artykułem.

Źródło : Leki z bożej apteki.